„dwoje ludzi”
moje słowa są tu zbędne. jedna z najpiękniejszych książek jakie bylo dane mi dotknąć..
wesele mojej M.
a bazylika była piękna. monumentalna i dostojna. jakby na tamten dzień właśnie zbudowana. On jak szedł miał nogi jak patyki. prawie do nieba głową sięgał. Ona w złotych włosach miłość rozsiewała. wszystkie buzie w chórze za amboną, otwierane jak w wierszach u Tuwima. i brawa, które dudnią o mury.. niosą się jak najlepsze wieści. stałam …
po polnych ścieżkach.
takie spacery, jak nazywa Tosia „cała rodzina” nie są nam dane na co dzień. Tata dużo pracuje. weekendy czasami wyjazdowe, czasami Tata na motorze, więc ciężko się tak na Nich spotkać. mówię o tych spacerach na naszej wsi. te cieszą mnie najbrdziej i jak jest z nami Tata to spacer ma inny wymiar.. po tych …