moja środa.

Kilka lat temu… dokładnie 7… Po całym dniu „wrażeń” usiadłam i napisałam maila do znajomego. 

Pochwalę się, że potem trafił on do Gazety Wyborczej, i napisał do mnie sam Mariusz Szczygieł…

Opowiadanie jest zupełnie inne niż to, co tutaj dotychczas piszę. Można powiedzieć, że jest lekko komediowe…

Zaznaczam, że to dla tych co czytać uwielbiają. Radzę też, jeżeli już ktoś się zdecyduje podjąć wyzwania, wygospodarować na to troszkę czasu, bo krótkie nie jest.

Wszystko wydarzyło się naprawdę.

Odkurzam więc te litery i przedstawiam Wam…

Moja środa…

 

 

Dzień jak co dzień.

 

Niby te same obowiązki, ludzie, pogoda…a jednak, każdy dzień różni się od drugiego.

Opowiem jakież to zdarzenie dziś mnie się przytrafiło. 

 

Nic nie zapowiadało, że będzie inaczej niż zwykle.

Zmiana mamy w sklepie nastąpiła tylko o pół godziny wcześniej, ponieważ wyruszyła z wizytą do koleżanki pomóc jej piec pączki. Znajoma nie była w tym doskonała, a moja mamunia zawsze piecze rewelacyjne. 

Moja siostra, Justyna jej na chrzcie dali, wraz ze swymi małymi bliźniaczkami-upiorami pojechała do Bełchatowa odwiedzić prababcię i przy okazji na plac zabaw (by rozpieścić je nieco bardziej).

Siedząc w sklepiku mamy, rozmyślając, sprzedając, słuchając górnolotnych dialogów wiejskiej młodzieży typu: ja to ku… tak zapiłem, że dzisiaj to mnie ku… łeb napier…. że chu…..

Przeglądam gazetki z modą, nowościami serialowymi, przepisami…i nagle!! Myśl!!  Czytaj dalej „moja środa.”

w taki dzień jak dziś…

 

W taki dzień jak dziś… Kiedy za oknem wiatr, deszcz i liści na koronach już nie widać…

W taki dzień jak dziś… Kiedy kaloryfer stopy grzeje, pomelo podjadamy i sok malinowy w herbacie się gości…

W taki dzień jak dziś… Piosenkowej Spiżarni słuchamy…

 

 

misz masz…

 

Tyle w głowie mam, że nie wiem od czego zacząć…

Zacznijmy od konia…

Jakiś czas temu, wybrałam się na targi do Katowic.. I zaskoczyłam się niezwykle, tym, co może dziać się w naszym kraju.. Wystawcy z różnych dziedzin.. Dziecięce drobności, tekstylia, torebki, rowery, muffiny do przekąszenia, no wszystko, po prostu wszystko..

Targi nazywałay się Swang Show.

Ale o tym zaskoczeniu… Tam był taki klimat, jak w samym centrum Londynu.

Na każdej z osób, zatrzymywałam swój wzrok choćby na chwilę. Uwielbiam takie jednostki… Nietuzinkowe, zjawiskowe.. Niby normalne a tak „przysmaczone”…

Chodzę więc, i na każdym stoisku głowę chce mi wykręcić od nadmiaru wrażeń..

I widzę Go z daleka… Stoisko z koniami na patykach. O rany! Od razu czuć zapach młodości, śmiech dzieci słychać w myślach… 

Korba Design… jest Mamą tych cudaków na kijkach… I wielu innych… niezwykłości.

Świetna kobieta. Zdolna. Twórcza. Wygadana. Skończyła Łódzkie ASP, wydział projektowania tkanin i ubioru. 

No mnie ten koń cieszy jak głupią… 

Już po raz kolejny, zaopatrzyłyśmy się w bransoletki z firmy Petit Coco.

I to hurtowo… bo dziewczyn u nas przecież dostatek..

A do tego, ta francuska biżuteria jest ostatnio bardzo modna.. idąc więc za trendami… dokładamy do szkatułki.

lekkie, zwiewne, dziewczęce, pasujące do jeansów i małej czarnej…

no i cruciani noszą już wszystkie gwiazdy..

I Tosik…

bo się kręci tu… to ciach Ją na fotel…

Tosik do sprzedania nie jest, ale fotel jest..

Uwielbiam Ją w tej czapce – pilotce… I Ona ją nosi i ja.

Niby niepozorna, a ubarwia i rozśmiesza nam codzienność…

Co do sukienki… Chyba nie muszę przedstawiać… flawless

Już kiedyś chwaliłam się na FB, jaki to cud na targach spotkałam.

Moim skromnym zdaniem najlepsza polska marka ciuszków dla dzieci..

Idealnie w moim guście. Proste. Jakby niedokończone. Z fantastycznego materiału.

Gruby, miły dla ciała. Te ciuchy są strasznie wygodne dla takiego malca.

Mamy w szafie od Nich bluzę, sukienkę, czapkę i komin… A zamierzam wykupić wszystko co dostępne w kolekcji. Na tą jesień, zimę i na każdą kolejną.. 

Dla mnie perfecto!

I jeszcze jedno w głowie i fotografii mam…

Opowiem tak bardzo szybko… bo już jestem spóźniona i lecę zaraz…

12 lat temu… moja siostra znalazła sobie wymarzone miejsce pod dom.

Niedaleko. Wieś obok. Daleko od drogi, w dolinie. Stara opuszczona chałupka.

Kryta strzechą. Obórka, drewniana stodoła. Mała rzeczka i wielkie, majestatyczne dęby, klony, lipy…

Właściciel tej ziemi chciał za nią jakieś pieniądze nierealne..

A Ona chodziła tam każdego dnia, przytulała się do tych drzew i obiecała w myślach, że będą Jej własnością…

Pewnego dnia zadzwonił telefon. Stacjonarny. I że ta działka do sprzedania, za może mniejszą kwotę… No i czy chcemy…

Wiecie jak tam kładzie się mgła…? Najpiękniej na świecie… I pustka. Polany, trawy dzikie, wysokie… Sarny, kuropatwy, zające…

Miejsce, od tamtego telefonu do dziś jest mojej siostry.

Jednak dom zbudowali gdzieś indziej. 

Jeżdżą tam. Często. Rowerami. Spacerkiem.

Kilka tygodni temu, moja siostra, znalazła tam suczkę i osiem małych, jeszcze ślepych szczeniąt. W piwniczce pod obórką. Matka małych, jest błąkającym się od lat psem, jak się okazało… I jak to na wsi.. Gmina nie robi w tym temacie nic. Ludzie mają w nosie. Zabić i uśpić najprościej…

A moja siostra… Postanowiła, że podoła. Że wierzy w swoje szczęście i rozda co do jednego. Że znajdzie Im wyjątkowe domy. 

Codziennie jeździła (choć swoich codziennych obowiązków setki) do Nich. Gotowała 10 litrowy garnek jedzenia. Zamawiała świeże mięso. Kupowała karmę. Choć ma tak wiele ważniejszych wydatków. A kiedy podjeżdżała autem, to wyskakiwał jeden na zwiady… Widział, że „mamusia”, to wracał po resztę… i biegły małe kulki, potykając się o siebie…

I ten tłum merdający ogonem okalał Jej nogi..

Wychowała. W niedzielę każdego z nich czule pożegnała i oddała do nowych domów.

Jeden z nich, Nutka, został u Nich w domku..

Jednego z Nich, wieźliśmy wczoraj, tutaj, na Śląsk. Patrzyłam jak siedzi w tym pudełeczku i wielka łza kręciła mi się w oku kiedy myślałam, że On nieświadomy tego Kto go znalazł…


 

Szukamy domku dla ostatniego czarnuszka… Wyjrzyjcie przez okno, może Ktoś czeka na Niego…?

 

koń – Korba Design

bransoletki – Petit Coco

sukienka Tosi – flawless

czapka pilotka – Little Rose

fotel również do sprzedania

a piesek szuka domku…