Kategoria: gościnnie

Wpadłam na bloga jak po ogień, bo ostatnie szlify nad książką czas zabierają..
i jako, że w głowie myśli mam rozbiegane, hałaśliwe to trudno w całość zebrać.
często, albo najczęściej internet przeglądam w telefonie.. 
i mam całą zakładkę print screenów zdań jakie mnie poruszyły..
podzielę się zatem tym co ostatnio w moim telefonie zagościło i wracam zaraz do Was.

Kasia Nosowska – fragment wywiadu.
„Ja mówię A, on mówi B, ja przystępuję do ataku, a jestem w tym dobra, potem on, a też jest w tym niezły. I nagle myślę sobie: ktoś musi odpuścić, bo to będzie trwało do końca świata. I dociera do mnie nagle:ja to muszę zrobić! Czy coś mi ubędzie, jeśli teraz powiem: „Kończę tę rozmowę”?
Wtedy jednak trzeba wyjść do innego pomieszczenia, bo on mówi: „Ale chwileczkę!”.
I ja mówię: „Zatrzymajmy się tu – masz swoje zdanie, ja mam swoje. Jutro, panie kochany, jutro pogadamy”. I on jest wtedy zły – przynajmniej tak było na początku, kiedy testowałam ten nowy sposób.
Nie przestawał mówić, a to korci: on zarzuca haczyk, ja połykam od razu. Już mam gotowe , świetne zdanie żeby odpowiedzieć. Ale nie! Nie mówię. Nic nie mówię.
I rano okazuję się, że to jest już w ogóle nieistotne.
Albo trzeba spacyfikować wojnę miłością: jest masakra, widzę, że mamy złe miny, i wtedy biorę głęboki oddech, podchodzę, uwalam się na niego i mówię „Kocham Cię”. A dla niego to jest tak zaskakujące, taka czułość w trakcie wojny, że też mówi: „Ja Ciebie też”. I nikt nie traci.”

Ks. Jan Kaczkowski (tak, tak, ateiści też mają do Niego wielką słabość)
„Nie użalajcie się nade mną, że taki młody i taki biedny. Nie jestem aż taki biedny, w jakimś sensie jestem szczęśliwy, że ta choroba przyszła, bo ona mnie wyzwoliła z lęku. Miałem mnóstwo kompleksów, bałem się rzeczy głupich, irracjonalnych, byłem pyszny. Ona mnie z tego wyleczyła… Już się niczego nie boję. Biskupa i przełożonych wcale nie trzeba się bać, podobnie jak krytyki, jakichś ataków. Jestem wolny. Dziękuję ci, mój raku, że wyzwoliłeś mnie z wielu strachów. (…)
Wiecie, nowotwór pomógł mi uporządkować swoje życie – wyzwolił mnie z lęku, z kompleksów. Już nikt mi nic nie może zrobić. Jestem zupełnie wolnym człowiekiem.(…)
Wy też się nie bójcie. Życie jest tak nieprzewidywalne! Za chwilę może się zdarzyć coś, co natychmiast rozwiąże wasze problemy”

Johann Wolfgang Goethe
„Zanim się czemuś oddasz, zawsze jest wahanie,
Szansa, by się wycofać,
Zawsze nieudolność.
Przy każdej inicjatywie i akcie tworzenia
Jest jedna elementarna prawda,
której nieświadomość zabija nieprzebrane idee
I niezliczone plany:
Że kiedy całkowicie się czemuś poświęcisz,
Opatrzność też wykona swój ruch.
Wszystko się wtedy zdarzy, aby ci pomóc,
Co inaczej nigdy by się nie zdarzyło.
Z decyzji wypływa cały strumień zdarzeń,
Przynosząc z korzyścią dla ciebie najrozmaitsze
Wypadki, spotkania i rzeczy,
O których nikt by nie śnił, że mu się przydarzą.
Cokolwiek robisz lub marzysz, że możesz to zrobić
– Zacznij tylko.
W zdecydowaniu drzemie geniusz, siła i magia.
Zacznij teraz.”

filmów tych ulubionych mam niezliczone ilości..
a w każdym z nich co innego mnie zachwyca.. w jednym dialogi, w innym muzyka, tam zdjęcia a gdzieś indziej kostiumy..
zakochuję się w aktorach.. śnią mi się te filmy po nocy..
i pamiętam taką jedną scenę z „about time” o jakim nie raz już Wam pisałam..
musiałam zatem ją opublikować..
mówi o szczęściu.. o tym jak można osiągnąć w życiu radość nie robiąc tak na prawdę nic oprócz życia..
tylko żyć uważniej… nawet w pośpiechu, w tym naszym zabieganiu.. 
w tych kilku minutach jest zawarta wielka recepta na lepsze życie..
nie wyobrażam więc sobie, że takiej wielkiej nauki mogłoby zabraknąć na moim blogu..
dla tych co nie oglądali dodam tylko, że ten rudy bohater ma zdolność cofania się w czasie. przeżywania niektórych chwil w życiu jeszcze raz… odziedziczył Ją po ojcu. i pewnego dnia, gdy Ojciec dowiaduje się o swojej śmiertelnej chorobie, zdradza synowi sekret..
kiedy ja czytałam opis filmu.. nie znoszę filmów z jakimkolwiek wątkiem fantastycznym… jakże często się zaskakuję..
ostatnio zaskoczył mnie tak „outlander”.. chodziłam spać o 4ej rano, gdzie o 6ej budzą się dzieci.. 🙂
moja siostra komentowała to „jaka Ty jesteś pop…..”.. – no, coś w ten deseń 😉 bo ledwo chodzę, ledwo na oczy patrzę, ale śpię po 2 godziny na dobę bo mi życia szkoda… w nosie z tym , wyśpimy się po śmierci!
proszę Moi Kochani, jednak ta chwila chyba wymaga skupienia..
dla tych co w pracy, jest do czytania więc głos przed szefem można wyłączyć 😉
życzę Wam takiej środy jak w tym fragmencie!! a może i czwartku… i do następnego..