Kategoria: słowa

nie. nie posiadam Pani do sprzątania raz w tygodniu. nie mam Jej raz w miesiącu ani raz do roku.
sprzątam dzielnie 270 metrów i jak kończę trzecią łazienkę to pierwsza jest już brudna.
nie. nie zamawiam jedzenia raz w tygodniu. nie zamawiam raz w miesiącu. no może pizze raz na trzy.
codziennie obieram włoszczyznę na zupę i wymyślam drugie danie.
nie. nie mam sekretarki od swoich sklepów internetowych ani innych pomagaczy. 
odpisuję na zapytania, realizuję zamówienia. no może mam męża od nadawania paczek.
nie posiadam rezerwowego fotografa ani współwłaściciela bloga.
próbuję odpisać choć na 30 maili dziennie. te, na które nie zdążę przechodzą do rozpamiętywania przed snem, że nie zdążyłam i tak mi z tym źle.
nie przychodzi do nas Niania na cały dzień, na kilka godzin, ani nawet na dwadzieścia pięć minut.
moje dziecko jest moje przez 24 godziny na dobę.
pomaga mi w tym rodzina.. kiedy zaległości „komputerowe” urosną do niewyobrażalnych rozmiarów.
nie. nie wyłączam się nawet na chwilę, nawet na moment. 
mam głowę pełną myśli niezrobinych, niezałatwionych, niedokończonych spraw..
ale staram się jak mogę.. tego by uczyć się tego każdego dnia.
by niezapominać, by myśleć nad niemyśleniem.
by siadać gdy jest możliwość, a nie biec ze szmatką zlewy przetrzeć.
i czy mi z tym źle…?
nie. najzwyczajniej czasami po prostu ciężko. czasami bolą nogi (tym bardziej pod koniec 5go miesiąca ciąży).
ale jest mi z tym dobrze, choć czasami pod nosem ponarzekam do najbliższych. tak dla równowagi.
jest mi dobrze, bardzo dobrze czasem nawet.
bo sprzątam nasz ciepły dom. bo mam z czego ugotować codziennie świeży, pyszny obiad.
bo otworzyłam sobie firmy, które się udały. bo te dziesiątki maili blogowych od niezwykłych ludzi.
bo mogę się rozwijać, poznawać, tworzyć.. a możliwe to tylko przy ciężkiej pracy.
bo to moje dziecko 24 godziny na dobę, choć czasami doprowadza mnie do utraty sił i cierpliwości, to pozwala mi realizować marzenie o niemyśleniu o niczym..
o wyłączeniu się. od świata. od obowiązków..
i choć to bardzo trudne, bo najczęściej jedną ręką przykrywam misia, a drugą odbieram pocztę elektroniczną to udaję mi się..
udaje się położyć na podłodze w pokoiku Antki, kłaść do spania króliczą rodzinę, przebierać Mamie królikowej sukienki.
udaje mi się być wtedy tylko tam i nigdzie indziej. i tylko wtedy mam wrażenie, że jestem naprawdę dla mojego dziecka.. 
i choć to bardzo trudne pracować w domu, wraz ze wszystkimi obowiązkami i dzieckiem pod pachą, to uczę się i staram…
bo za chwilę przyjdzie kolejny armagedon w naszym życiu.

kłaść się na dywanie w dziecięcym pokoju i zapominać o świecie.. być tylko dla Niej…


Mamo! zrób mi takie zdjęcie razem z królikami.
teraz ja łał! (łał czyli zobacze).
o nie!!! tu nie ma Tosi Obmin, tu są same nogi!
(no i te nogi pomalowane pisakami lubię bardzo)
nasza królicza rodzina i wszystkie Ich życiowe przybory – Maileg – można się zapomnieć w tych wzorach, tkaninach..
dla wszystkich zamawiających do 28.05 na hasło „szafatosi” jest 5% rabatu na cały asortyment firmy Maileg w sklepie krainaEKOzabawek.
Tosi ubranko od kury d.  – ślicznie dziękujemy 🙂

*zaznaczam, że nie mam nic a nic do kobiet, które mają panie do sprzątania, zamawiają jedzenie, mają nianie i sekretarki.. 😉

o ludzie! co mnie ostatnio spotkało. nie mogłam zasnąć z wrażenia.
jest u mnie moja przyjaciółka z synkiem swym małym. w ciepłą słoneczną środę wybrałyśmy się na spacer i do pobliskiego, wiejskiego sklepu po mleko, masło i maślankę. kupiliśmy też jabłka i włoszczyznę na rosół.
wracając zerwaliśmy bez. całe naręcze bzu. 
od wschodu nadeszła ściana ciemnej, czarnej wręcz chmury. grzmiało. a od zachodu świeciło mocno letnie słońce.
my ubrani lekko. delikatny, wiosenny, przedburzowy wiatr smyra nas po nagich rękach. rozwiewa włosy.
pierwsze pojedyńcze wielkie krople spadają z nieba, gdy wchodzimy do domu. a potem miliony tych kropel.
spadają jak wielkie grochy. uderzają o każdą z szyb miarowo. 
chwila, może dwie. a potem cisza. słońce nadal na horyzoncie dzielnie warte trzyma.
wchodzę do sypialni i otwieram wszystkie okna. mieszkamy tutaj od równych sześciu miesięcy, dlatego pewne doznania są nowe.
może nie całkiem nowe, gdyż wychowałam się na wsi, ale na pewno zapomniane.
uchyliłam więc okna. i wtedy do domu wpadł raj!
nie jestem w stanie opisać zapachu lasu po wiosennej burzy. to zapach runa, liści, kory z drzew. tak bardzo intensywny, że chciałabym pozamykać go we flakony od perfum.
a w tym wszystkim dziesiątki ptaków. mam wrażenie, że siedzę w pierwszym rzędzie na tym koncercie.
kładę się z Tosią na łóżku. Ona sączy butle z mlekiem i zamykamy oczy. bez słowa wiemy, że dziś książki nie czytamy. że jakikolwiek dźwięk mógłby zepsuć coś niecodziennego. nasz własny raj.
leże tam jeszcze długo po Jej zaśnięciu. patrzę na krople co płyną na szybach, wciągam powietrze głeboko do płuc, słucham..
nie jestem w stanie wyobrazić sobie lepszej terapii na zabiegany dzień.
myślę, że całkiem niedługo ludzie będą płacić miliony za takie terapie, a  poczekalnie psychoterapeutów zaczną świecić pustkami.
ja wypełniam nimi dom, siebie i najbliższych póki mam za darmo.. wystarczy po burzy otworzyć szeroko okna..

poranek po burzowym wieczorze pachnie bzem w kuchennym wazonie.
nasz sąsiad bażant znów wraz ze swoją rodziną, przechadza się dumnie przed moim oknem.. może robaki u nas lepsze..
a na śniadanie caprese z hodowaną od nasionka bazylią.

a potem spacer w tym pachnącym lesie. dzikim praktycznie, bo nawet nikt w nim ścieżki nie wydeptał.
Tosia na szczęście las zna już jak własną kieszeń. z patykami w rękach jesteśmy prawdziwymi traperami..
dzielnie zmierzamy do rzeki, by spotkać tam dziką kaczkę i koniki u sąsiada.
całkiem nam tu dobrze. 

Tosi koszulka w grochy – Maxomorra. brałam kiedyś z tego sklepu kocyk, wróciłam teraz po kocyk dla synka. i przypomniałam sobie, że właścicielka już dawno mówiła mi o jakości ubrań z maxamorry. Tosia już nie chce szarych i pastelowych zwykłych t-shirtów. chce kolorowe we wzory. wybrałam się więc na poszukiwania by uzupełnić szafę na wiosnę i lato. w sklepach jest… nic.
wróciłam dosłownie z niczym. i pomyślałam o tej marce. zamówiłam jedną na próbę. teraz przed pisaniem posta domówiłam trzy inne. jakość genialna! materiał konkretny, nie ma opcji rozciągnięcia pod szyją, czy przesunięcia się szycia z boków. pod szyjką zapinana na dwie napy. piorę codziennie, bo Tosia z Niej nie wychodzi. teraz cała marka w promocji więc tym bardziej polecam. genialna z ręką na sercu! ręczę za satysfakcję z zakupu!! mają też sukienki, spodnie, bluzy. i ten wzór w babushki!! cudny.

nie potrafię znaleźć gdzie to było, a odpisać chciałam. zapytał mnie Ktoś ostatnio, co robimy by przygotować Tosię na rodzeństwo..
hmm.. nie wiem co odpowiedzieć. nie robimy nic. tak zwyczajnie mówimy, że będzie dzidziuś. że będzie płakał za mleczkiem, że będziemy kąpać.. jedyne co zrobiłam to kupiłam za grosze fantastyczną książeczkę „czekamy na dzidziusia” wydawnictwa Olesiejuk, która świetnie opowiada o tym skąd się wziął mały człowiek, co będzie następowało.. bardzo prosta i zrozumiała.
pytacie o różne rzeczy.. o tym jak radzić sobie z buntem dwulatka, jakie mleko i kiedy, co najlepsze na katar..
moi Drodzy.. muszę Wam napisać… nie wiem.
nie skończyłam mądrych szkół, nigdy w życiu nie przeczytałam ani jednej książki o wychowaniu dziecka, żadnego artykułu (o przepraszam, jeden na temat spania z dzieckiem na stronie „dzieci są ważne”), nie byłam na żadnym szkoleniu, wykładzie, u lekarzy jesteśmy sporadycznie (jeżeli czwartego dnia ma nadal gorączkę 40 stopni to idę, do trzech dni radzę sobie sama, metodami jakich nauczyła mnie Mama), nie wiem co głosi Zawitkowski i Zawadzka (choć nie mam nic przeciwko), nie gadałam nigdy z koleżankami, znajomymi o tym jak sobie radzą z tym gdy dziecko gryzie.. 
nie jestem żadnym wyznacznikiem, nie znam złotych rad i mądrych zachowań. może dlatego, że nigdy ich nie szukałam.. i to z pewnością nie dlatego, że zjadłam wszystkie rozumy świata. wręcz przeciwnie, wiem bardzo mało.
nie wiem więc z czego to wynika. czasami przy buncie dwulatka, gdy traciłam cierpliwość, zostawiałam spodnie i mówiłam do męża „Ty Ją ubierz proszę, ja już nie mam siły”. zawsze kierowałam się tylko swoją intuicją. czy dobrze, czy źle. nie wiem.
Ktoś ostatnio przepięknie napisał w komentarzach pod jednym z ostatnich postów, że jedyne co możemy dać swojemu dziecku to miłość. dużo w tym mądrego.
zapytałam o wychowanie tylko raz. Mamy swojej. pisałam o tym kiedyś, że Ona kroiła chyba pietruszkę a ja czytałam wyborczą. i zza stołu wystrzeliłam z pytaniem jak to dziecko swoje mam dobrze wychować?
Ona odpowiedziała mi jednym zdaniem. Dzieci się nie wychowuje, dzieciom daje się przykład.
i idę z tym dzieckiem moim z placu zabaw, a Ona przez pół godziny ściska w rączce kartonik po soczku z oczekiwaniem na kosz, choć mijamy rowy pełne śmieci.
nigdy w życiu nie mówiłam Jej, że tylko do kosza, że świat jest zabrudzony i to ważne. 
myślę, że nieraz czytamy tysiące poradników, szukamy odpowiedzi, a zapominamy, żeby dobrze wychować dziecko musimy sami dobrze żyć. musimy odpowiedzieć najpierw na swoje pytania, obawy. musimy nauczyć się pewne rzeczy akceptować, znosić, przyjmować. nauczyć się cierpliwości i wybaczania. 
praca nad samym sobą jest chyba jedną z najlepszych metod wychowawczych. Tosi bluza – lasse i bosse – dziękujemy, dostaliśmy ponad rok temu, dziś jest dobra 🙂

Tosi spódniczka z pierwszych zdjęć – firma Gray Label. to była chyba druga rzecz z tej firmy. jakość materiału jest dla mnie rewelacyjna. dziś kiedy wiem, że drugi dzidziuś to chłopak zrobiłam większe zamówienie dla Tosi. w kolorach mocno uniwersalnych, bo już kroje są dopasowane i dla Niej i dla Niego. a jakość już znam po praniach i noszeniu, wiem, że w pudełkach na strychu doczeka w idealnym stanie dla drugiego. zaznaczam, że nie jest to sponsorowane. dostaję fakturę i płacę. wiem, że ten wydatek mi się opłaca. jestem wielką zwolenniczką wygody. dres to podstawa! a od kiedy mieszkamy na wsi nie wychodzimy z bluz i najzwyklejszych koszulek. teraz szykujemy się do przedszkola i z myślą, że Tocha musi poradzić sobie sama ze spodenkami, ubieraniem. że nie będzie Mamy, która podciągnie, poprawi kupiliśmy dwa zestawy z GL. które za trzy lata wyciągnę , przepiorę i będą jak nowe. wiele z Was pyta mnie o tę markę. teraz robiłam przegląd ciuszków po Tosi. odkładałam na allegro te dla dziewczyn, te ktore przydadzą się dla chłopca i do śmieci. GL jest firmą która wysłuży nam się długo. z innych marek, które podbiły moje serce wytrzymałością to kappahl/newbie  oraz f&f (tesco extra) i stare wysłużone h&m.